Karlijn stoffels een-nul voor de autisten.
auteur: Karlijn Stoffels
Ik verwacht dat dit een leuk boek zal zijn, ik hoop meer te lezen over wat er in het hoofd van een autist omgaat. Ook hoop ik dat je de hoofdpersoon zal zien groeien in het verhaal.
Boek recensie Een-nul voor de autisten.
De titel van het boek dat ik gelezen heb is: Een-nul voor de autisten. Het boek is geschreven door Karlijn Stoffels. Het boek is uitgegeven door: Noordhoff uitgevers. Het jaar van uitgave is 2012 in de plaats Houten, in Groningen.
Het boek een-nul voor de autisten gaat over een meisje genaamd Loes. Loes zit in een psychiatrisch centrum Strandlust, nadat ze probeert zelfmoord te plegen onder invloed van veel drank en drugs. Ze voelt zich eerst niet zo thuis in Strandlust en ze vind de andere bewoners maar raar en eng. Maar langzamerhand beginnen de groepstherapie, sociale vaardigheden, creatieve therapie en psychodrama hun vruchten af te werpen. Ze krijgt vrienden en ze krijgt contact met Pianowonderkind Daniel. Na een tijd in de kliniek gaat het beter en beter en na een jaar in de kliniek geweest te zijn mag ze naar huis.
Het boek geeft je een goed beeld van de werkelijkheid, het geeft je een kijk in een inrichting vanuit de ogen van een autist. Het voelt alsof je echt bij een groepstherapie zit en je voelt hoe Loes zich voelt. Zoals op het moment dat Loes door de hele groep werd opgetild en ze zich voor het eerst in jaren vrij voelt.
Het boek is eigenlijk niet spannend of eng. Maar toch geeft het je wel een gevoel dat je wilt weten wat er gebeurt, je wilt heel graag weten hoe sommige situaties aflopen. Bijvoorbeeld toen een van de bewoners een slagers mes had gekocht en er s ’nachts Loes kamer mee binnenkwam. Dat soort kleine dingen maken het boek toch een beetje spannend. Hierdoor blijf je verder lezen tot het uit is.
Ook vond ik het onderwerp van het boek goed gekozen, het is een onderwerp waar niet veel mensen veel van weten en ik ook niet. Je krijgt door dit boek een beetje een beeld hoe het er in een inrichting aan toe kan gaan. Dat vond ik erg leuk het heeft me een andere kijk gegeven op het onderwerp. Ik heb in dit boek gezien dat er mensen zijn die heel anders denken en leven als wij doen.
Het boek is op een leuke geschreven, het taalgebruik komt erg overeen met hoe ik zelf ook praat. Verder zijn sommige dingen voor mij niet helemaal duidelijk. Ze hebben het aan het begin van het boek kort over de drie groepen binnen de inrichting, maar aan het einde van het boek is dat al grotendeels weggezakt en snap je sommige stukken niet meer. Maar over het algemeen is het niet erg ingewikkeld.
Als je van mooie soms ontroerende boeken houdt die niet al te spannend of eng zijn is dit boek iets voor jou! Het boek is ook goed te doen voor mensen met een kleinere woordenschat of mensen die wat moeite hebben met lezen. Ik zou dit boek aanraden aan 12 jaar en ouder en vooral aan meiden.
Katinka Boterman